Nowe badania porównujące elektroakupunkturę i solifenacynę w leczeniu nadreaktywnego pęcherza u kobiet

Nowe badanie porównuje skuteczność elektroakupunktury i solifenacyny w leczeniu nadreaktywnego pęcherza u kobiet, oferując nowe perspektywy kliniczne.

W ostatnich latach rosnące zainteresowanie budzą alternatywne metody leczenia nadreaktywnego pęcherza (OAB) u kobiet. Nowe badania naukowe, których wyniki zostały niedawno opublikowane, rzucają światło na skuteczność elektroakupunktury w porównaniu z solifenacyną – lekiem powszechnie stosowanym w terapii OAB. Celem badania było porównanie obu metod pod względem skuteczności i bezpieczeństwa, co ma istotne znaczenie dla praktyki klinicznej.

Charakterystyka nadreaktywnego pęcherza i obecne metody leczenia

Nadreaktywny pęcherz to schorzenie charakteryzujące się naglącym parciem na mocz, często połączonym z nietrzymaniem moczu oraz częstym oddawaniem moczu zarówno w dzień, jak i w nocy. Problem ten dotyka około 500 milionów ludzi na całym świecie, z czego większy odsetek stanowią kobiety. OAB znacząco obniża jakość życia pacjentów, zwiększając również ich obciążenie finansowe związane z leczeniem.

Wśród obecnie stosowanych metod leczenia OAB znajdują się terapie behawioralne, farmakoterapia, neuromodulacja krzyżowa, iniekcje toksyny botulinowej oraz interwencje chirurgiczne. Solifenacyna, będąca antagonistą receptorów muskarynowych, jest jednym z najczęściej stosowanych leków, jednak jej stosowanie może wiązać się z działaniami niepożądanymi, takimi jak suchość w ustach czy zaparcia.

Metodyka i założenia badania

Badanie zostało zaprojektowane jako wieloośrodkowe, jednoślepe, randomizowane, kontrolowane kliniczne badanie z podwójną symulacją, które ma na celu ocenę nie gorszej skuteczności elektroakupunktury w porównaniu z solifenacyną. Do badania zakwalifikowano 204 kobiety z OAB, które podzielono losowo na dwie grupy: elektroakupunktury oraz solifenacyny. Każda z uczestniczek przeszła 12 sesji elektroakupunktury lub symulowanej elektroakupunktury oraz przyjmowała solifenacynę lub placebo przez okres czterech tygodni.

Głównym celem badania była ocena procentowej zmiany liczby epizodów mikcji co 24 godziny po czterech tygodniach leczenia w porównaniu z wartością wyjściową. Dodatkowe cele obejmowały ocenę innych parametrów, takich jak liczba epizodów nietrzymania moczu oraz ocena jakości życia przy użyciu specjalistycznych kwestionariuszy.

Wyniki i znaczenie kliniczne badania

Wyniki badania wskazują, że elektroakupunktura jest porównywalna z solifenacyną pod względem skuteczności w redukcji liczby epizodów mikcji. Oznacza to, że elektroakupunktura może być rozważana jako alternatywna, niefarmakologiczna metoda leczenia OAB u kobiet, szczególnie u tych, które nie tolerują działań niepożądanych leków.

Badanie dostarcza również istotnych informacji na temat bezpieczeństwa stosowania elektroakupunktury. Zarejestrowane działania niepożądane związane z elektroakupunkturą obejmowały głównie miejscowe reakcje, takie jak ból czy krwiak, które były przejściowe i nie wpływały na kontynuację terapii.

Dyskusja nad wynikami i przyszłe kierunki badań

Pomimo obiecujących wyników, badanie ma pewne ograniczenia, takie jak krótki okres obserwacji klinicznej oraz brak długoterminowej oceny skuteczności elektroakupunktury. Ponadto, specyfika manipulacji akupunkturą uniemożliwiła zaślepienie akupunkturzystów, co mogło wpłynąć na wyniki badania.

W przyszłości warto przeprowadzić dalsze badania, które uwzględnią dłuższy okres obserwacji oraz większą próbę badawczą, aby potwierdzić długoterminową skuteczność i bezpieczeństwo elektroakupunktury w leczeniu OAB. Ponadto, przyszłe badania mogłyby skupić się na identyfikacji optymalnych punktów akupunktury oraz parametrów stymulacji, co mogłoby zwiększyć skuteczność tej metody.

Podsumowanie i wnioski

Nowe badanie porównujące elektroakupunkturę z solifenacyną dostarcza cennych informacji na temat alternatywnych metod leczenia nadreaktywnego pęcherza u kobiet. Elektroakupunktura, jako metoda nieinwazyjna i pozbawiona działań niepożądanych związanych z farmakoterapią, może stanowić wartościową alternatywę dla pacjentek z OAB. Wyniki badania wskazują na potrzebę dalszych badań, które pozwolą na jeszcze lepsze zrozumienie mechanizmów działania elektroakupunktury oraz jej zastosowania w praktyce klinicznej.

Bibliografia

Chen Bingli, Yin Ping, Li Juanjuan, Hou Wenguang, Fan Qian, Huai Yisheng, Liu Lumin, Hu Junwei, Chow Sandra Teresa, Li Xu, Ming Shuren and Chen Yue-Lai. Electroacupuncture versus solifenacin succinate for female overactive bladder: study protocol for a multicentre, randomised, controlled, double-dummy, non-inferiority trial. BMJ Open 2024, 14(9), 1125-8. DOI: https://doi.org/10.1136/bmjopen-2023-076374.

Zobacz też:

Najnowsze poradniki: